‘Dood
aan de Amerikanen’ klonk het decennia lang in Iran. Deze week trokken duizenden
Iraniërs al toeterend door de straten van Teheran om de controversiële deal met
de Yankees te vieren. Als zij geen nucleair bommetje beloven te maken heffen
wij, het westen, de economische sancties op. De vrijheid van meningsuiting is
nog lichtjaren weg, maar wel een dubbele Whopper met een kingsize Coke.
Na
Obama’s handreiking aan Cuba, heeft hij ook vrede gesloten met de gematigde president
Rohani van Iran. Dit terwijl de Israëlisch president Netanyahu oorlogstaal
blijft uit slaan aan de zijlijn. Hij is bang dat ze straks geen vijanden meer overhouden.
Trust me, de manier waarop Israel de Palestijnen behandelen hoeven ze daar niet
zo bang voor te zijn.
Dus
eindelijk een beetje positief nieuws uit het Midden Oosten waar de Arabische
lente niets dan chaos heeft opgeleverd. Syrië waar vier (and still counting) moslim groeperingen elkaar de hersens in slaan en tegelijkertijd
massamoordenaar Assad proberen pootje te lichten. Irak waar het extreem gewelddadige
Soennitische IS in het machtsvacuüm is gestapt. In Afghanistan is de macht van
de Taliban groter dan ever. In de achtertuin van Saoedi Arabië, Jemen, is de
president zijn land ontvlucht nadat Sjiieten massaal zijn binnen gevallen. Dat
was het signaal voor het Soennitische Saoedi Arabië om met wat rijke Arabische oliestaatjes
naar de wapens te grijpen. Libië wordt, na de verdrijving van Khadaffi, nu al
beschouwd als een failed state met alle gevolgen van dien voor Europa. En dan
heb ik het nog niet eens over Egypte gehad.
Het
gevolg van deze chaos is een enorme stroom vluchtelingen in de regio en naar Europa.
Rechts Europa reageert nogal primair door te roepen dat ze maar in de regio moeten worden
opgevangen. Vluchtelingen, voorgelogen door gewetenloze mensensmokkelaars, bepalen helaas nog altijd zelf om in dat schamele bootje te stappen. Het Westen zou eens wat meer in de spiegel moeten kijken. Ingrijpen
of juist niet ingrijpen en de geschifte dictator maar laten zitten? Maar als je er dan met gestrekt been in vliegt, doe het dan met overtuiging en een plan. De gemiddelde op macht beluste Afrikaanse president zou overigens ook de hand in eigen boezem moeten steken en zich afvragen waarom ben ik zo'n asshole?
Als
daarnaast de gematigde Soennieten in de Arabische wereld het durven op te nemen
tegen hun extremistische Soennitische vriendjes van IS, kan de Arabische lente op
termijn alsnog uitgroeien tot een mooie zomer. Of toch een long, hot summer?
Ab+