Bergschenhoek.
Zondagochtend, 10u, een weinig christelijke tijd. De heilige communie van mijn
neefje stond op het programma. 12 jong gelovigen stonden op de trappen van het
huis van god toen wij tevergeefs een parkeerplek zochten. Na de eerste zonden
te hebben gepleegd (veel te laat en auto dubbel geparkeerd), slopen wij ongezien
achter de kinderen aan de kerk binnen.
We
vonden een plekje op de laatste vrije houten banken. Gelukkig kun je
het rode stoffige knielkussentje in je rug leggen om een hernia te voorkomen. Hoe ik ook denk over de kerk, het is altijd een bijzondere plek om even stil te staan bij jezelf, je medemens en de wereld. Maar we zaten nog geen 2 seconden op de koude banken of de kinderen en wij moesten van de priester de Here al om vergeving vragen. Ik was me van geen kwaad bewust maar God ziet, hoort en weet alles.
Vervolgens
maakt verlosser Jezus van vijf broden en twee vissen een gastronomisch diner
voor vijfduizend mannen! Dit terwijl de jonge communie-gangers genoegen moesten
nemen met een klein, droog rond broodje wat aan je gehemelte blijft plakken.
Zij gingen voor het eerst met Jezus aan tafel. Dat is ze niet meegevallen. Best
gezellig met zijn allen aan tafel, maar als het om eten gaat, toch liever thuis
een paar boterhammen met hagelslag met hun iPad binnen handbereik.
Na
de uitgebreide lunch geven we elkaar de hand als teken van vrede. Misschien een
goed idee voor de Arabische wereld and beyond. In de bijbel staat dat je zelfs
je ergste vijand moet vergeven. Dat lukt in deze complexe wereld helaas maar
zelden.
Ab+
