In een bomvolle
Arena verloor Oranje nipt (0-1) van het veel hoger aangeslagen IJsland. IJsland
was beter maar vooral effectiever dan de Oranje duurbetaalde kleuterklas. We blijven, na IJsland en Tsjechië, derde in de poule des doods. We laten
gerenommeerde voetballanden als Letland, Turkije en Kazachstan achter ons.
De gedroomde bondscoach Danny Blind begon met de bescheiden Gregory van der Wiel als rechtsback en The
Hunter als aanvalsleider. Het aanvallende strijdplan van Blind kon echter al
snel in de prullenbak toen de man van glas, Robben, over een grassprietje zijn
lies verrekte. Toen vervolgens de altijd gecontroleerde Bruno Martis Indi zijn
temper verloor tegen ijskast Sigthorsson dreigde een afstraffing. Maar Blind bracht rust met een meesterzet door sterverdediger Bruma in te brengen voor Huntelaar. Je moest tenslotte winnen en dan is risico nemen onvermijdelijk. De wissel pakte goed uit. Oranje creëerde kans op kans en IJsland moest terug. Op een klein foutje na van onze best getatoeëerde
speler, van der Wiel, bereikte ons Oranje een hoog nivo. Hoog baltempo, goed positiespel, vrijdenkend, aanvallend en mentaal sterk. Misschien bereikte onze
grootverdieners wel het hoogste nivo sinds het zo dramatisch verlopen WK 2014
waar we genoegen moesten nemen met een 3e plaats. Na het laatste fluitsignaal vierde de halve
bevolking van IJsland op de tribune feest. IJsland had zich voor
het eerst in de historie geplaatst voor een EK. Ook Blind kon terugkijken op een goed debuut als bondscoach. We zitten op schema voor het EK van 2016.
Ab+
