Niemand
geloofde dat Steven Kruijswijk de eindoverwinning in de Giro d’Italia 2016 nog
uit handen zou geven. Ik
speelde zelfs, in mijn enthousiasme,
even met de gedachte naar Turijn te rijden om de eerste Nederlandse winnaar van
de Giro toe te juichen om vervolgens richting mijn vrienden in Toscane te
rijden die wel de guts hebben om in een ijzeren vogel te stappen.
Steven reed de Giro alsof hij zijn
kinderen, achterop de fiets op een zonnige ochtend naar school bracht. Zo makkelijk, zo in control. In de mythische Dolomieten stonden de topfavorieten, Nibali en Valverde
geparkeerd toen Kruijswijk op de pedalen ging staan. De haai van Messina
schreeuwde om hulp op de Passo Valparola, maar ging kopje onder bij het
wattage geweld van de breed geschouderde
Kruijswijk.
In de voorlaatste bergetappe sloeg echter het noodlot toe.
Savoldelli, “de Adelaar” won de Giro in 2005 door zich als een baksteen van de
berg af te gooien.
Met die doodsverachting begon de roodharige Steven aan de afdaling van de Col d‘Agnel. In een
moment van onachtzaamheid mist hij een bocht en gaat
over de kop als hij tegen een ijswand klapt. Weg klassement, weg
eindoverwinning. “Kut” vatte Kruijswijk de etappe in èèn woord bondig samen.
Echter in deze meeslepende Giro was alles mogelijk. Met een
scheurtje in zijn rib, een pijnlijke voet en een geknakt moraal begint de
onverzettelijke Kruijswijk op 28 mei 2016 aan weer een zware bergetappe. Zijn laatste kans om het roze te heroveren. Hij
lijkt niets aan zelfvertrouwen en vermogen te hebben ingeleverd als
ze aan de laatste beklimming van de dag beginnen. Wanneer plaatst de
haai zijn dodelijke aanval
op de kleine Colombiaan Chaves? Kan Kruijswijk mee of zelfs erop en erover?
Nibali demareert, Chaves en Valverde kunnen nog volgen, maar de gehavende
Kruijswijk moet toch passen. De volgende tempoversnelling is ook Chaves
en Valverde te machtig en de Haai van Messina rijdt
al snel virtueel in het roze. Om op het podium te komen moet Kruijswijk de
schade ten op zichte van Valverde zien te beperken tot 42 seconden. Op de top van
de Colle della Lombarda ligt
Steven 26 seconden achter. Het wordt close...in de afdaling loopt Valverde uit
en wint op de finish 2 minuten. Nibali wint de Giro en Steven valt ook van het
podium en wordt 4e, de meest ondankbare plaats in de
sportwereld.
We
troosten ons met de gedachte dat Kruijswijk en Tom Dumoulin het nieuwe
wielrennen de komende jaren gaan domineren met af en toe een verdwaalde Italiaan
of Spanjaard als rondewinnaar. Veel plezier.
Ab+
