Ik werd wakker van de regen die hard kletterde op het dak van de camper. Mijn hoofd deed nog pijn van de whisky gisternacht. Roadtripper Werff had op mijn afgetrapte opvouwfiets van ruim 25 kg al broodjes gehaald in het nabijgelegen dorp Begijnendijk. Fedor gooide wat eitjes stuk in de pan voor een stevig ontbijt na de zware Roadtrip etappe Rock Werchter gisteren met als muzikaal hoogtepunt Oscar and the Wolf. Radiohead lag ook deze ochtend nog altijd gevoelig bij sommige Roadtrippers. Maar we moesten verder. De Roadtrip stopt voor niemand. De Grand Depart van de Tour de France in Düsseldorf was ons volgende Ziel. Na de geweldige Giro van Patron Dumoulin, dreigt de Tour de France voor sportminnend Nederland minder spectaculair te worden gezien er geen enkele Nederlandse wielrenner voor het klassement gaat. Gesink heeft zijn beperkingen als klassementsrenner eindelijk ingezien en Bau moet zich schikken in de rol van meesterknecht voor Contador. De camper was voldoende uitgerust om binnen drie uur naar camping Rheinblick even buiten Düsseldorf te blazen. ‘You are my heart, you are my soul’ (Modern Talking) klonk het luid uit de boxen van de camper. Vijf mannen in een sluimerende midlife-crisis zongen uit volle borst vals mee. Ook het meeslepende ‘Jeanny’ van Falco werd met veel gevoel voor theater mee gezongen. Daarna volgde in hoog tempo de Duitse ‘Schlagers’ elkaar op met als voorlopig hoogtepunt ‘AutoBahn’ van de iconische wielerliefhebbers Kraftwerk.
Bij aankomst op de schöne Rheinblick camping regende het nog immer pijpestelen. Dit beloofde niet veel goeds voor de individuele tijdrit door de natte straten van Düsseldorf. We waren nog niet bij het TT-parcours of we hoorden dat Valverde een bocht wat al te enthousiast had aangesneden en in de hekken was gecrasht. We vonden glucklich aan het parcours een weer-en biervriendelijk terras om dit grootste rondreizende circus van de wereld van dichtbij te aanschouwen. De bestelfrequentie van het Weissbier volgde het hoge startritme van de wielrenners. Binnen no time zaten wij net als de renners aan ons limiet. Het was hoog tijd voor ravitaillering. Toen de zon doorkwam vonden we in die Altstadt een plek aan een biertafel bij Brauerei Kürzer met thank god take-away pizza’s op bestelafstand. ‘Gerne vier pizzas, egaal welche Geschmack', riep ik scheel van de honger en aangeschoten van de drank tegen de fraulein in de pizzeria. Even later lagen er vier geschmackvolle pizzas auf die Biertisch. Deze werden vergezeld met eigenes Bier von Kürzer Brauerei die unseren neue Deutsche freunden aanboden. Parijs was nog heel ver weg die avond.
Ab+
