In de vierde etappe is Groenewegen zijn sprinttreintje Teunissen - van Aert kwijt. Mede hierdoor wint Italiaan Viviani de tweede hectische massasprint. Zijn treintje was wel op orde.
Terwijl de renners zich uitsloven in Frankrijk zit ik lekker onderuit op de bank. Kijkend naar de beelden van het zoveelste kasteel in de Vogezen of het volgende giga zonnenbloemenveld. Is het nou een Romaanse of een Gotische kerk? Ik gok Romaans gezien de lompe vormen. Eindeloze wijnranken trekken voorbij, ik krijg er dorst van. Le chateau du Ramstein?! Lekker wegdromen bij de mooiste sport van de wereld, heerlijk.
Sagan wint de vijfde etappe - een lastige heuvelritje - en boekt zijn twaalfde tourzege. Zijn sprintconcurrenten waren door beulswerk van zijn team Bora en Sunweb er al afgereden.
De tour begint pas echt in de zesde etappe, met de beklimming van La Planche des Belles Filles, maximaal stijgingspercentage van 24%. Om de feestvreugde te verhogen had de ASO een extra kilometer op een onverharde weg toegevoegd. Is dat niet iets alleen voor veldrijders of mountainbikers? Steil en spectaculair was het in ieder geval. Movistar maakt op de voorlaatste steile klim, de col de Chevreres, de koers hard door met wereldkampioen Valverde op kop te sleuren. Aan de voet van de steile col heeft de uitgedunde kopgroep nog vier minuten over. Uiteindelijk blijven Ciccone - bergkoning in de Giro - en Teuns samen over uit de kopgroep.
De klassementsrenners leggen elkaar op de steile flanken van de mooie meisjes col op het rooster. Aru moet er als eerste af. In de laatste kilometer staan ook Bardet, Nibali en Kruijswijk geparkeerd. Op het laatste onverharde stuk roept iedereen luid om zijn moeder. Teuns wint uiteindelijk de sprint bergop van Ciccone die wel het geel overneemt van Alaphilippe. Thomas is opvallend de sterkste van de tourfavorieten. Maar Parijs is nog ver…
Ab+