In haar kinderjaren werd kindersterretje Judy Garland geterroriseerd - #MeToo avant la lettre - door haar managers. Weinig eten en slapen, maar te veel uren op de planken. De aan lager wal geraakte actrice/zangeres probeerde tevergeefs haar zangcarrière in Londen nieuw leven in te blazen om voor haar kinderen te zorgen.
Ik pinkte in het Leidse Kijkhuis maandagmiddag een traantje weg bij het zien van het tragische leven van Judy Garland. Renee Zellweger in een andere rol dan Bridget Jones blijft overigens wennen.
Tijdens het LIFF, internationaal filmfestival in Leiden, haal ik in elf dagen de ‘film schade’ van 2019 in. We trapten eerder af met de Schotse film Beats. Beats vertelt het verhaal tussen twee boezemvrienden - Spanner en Jonno - ten tijde van de Rave, early nineties in de UK. Onder de - verboden - repeterende opzwepende beats van de Rave proberen de twee maten te ontsnappen aan de uitzichtloze Engelse maatschappij. Zij werden beroofd van hun right to party (Rave to the Grave) door the police - onder andere de stiefvader van Jonno. Het bracht Timo, Hans en ik terug naar eind jaren tachtig toen we - met huilende moeders aan de kant - Vlaanderen met pillen en drank onveilig maakten. La Rocca in Lier was onze verboden danstempel. De derde film was de indringende film 'And Then We Danced' over de ontluikende liefde tussen twee dansers in een homofobe Georgische samenleving. In Trianon III, zag ik 'Spider', een Chileense thriller over een rechtse paramilitaire groepering - gesteund door de CIA - tijdens de linkse regering van Allende, begin jaren zeventig. Een driehoeksverhouding met 'femme fatale' Inés staat centraal in de film. Als de radicale leider van de groep, Gerardo, na 40 jaar, weer opduikt zorgt dit voor veel commotie. In 'Sorry we missed you' zoekt een Britse gezin zeer aangrijpend naar financiële vrijheid.De gemene deler van deze films is de hang naar vrijheid en hoe deze wordt beperkt. Vrijheid in denken doen. Gun en geef elkaar de vrijheid want deze is niet vanzelfsprekend. De overheid zal de (financiële) vrijheid beter moeten faciliteren in 2020.
We eindigden met Amazing Grace, waar Aretha Franklin, Queen of Soul, vanuit haar tenen ons hoop gaf op een vrijere wereld. Alleluja.
Ab+
