In het Europarlement namen de Britten deze week reeds emotioneel afscheid. Geen tranen bij Brexiteer van het eerste uur Nigel Farrage. Volgens hem zal de uittreding tot herbezinning van het controversiële project Europa Leiden. Volgen er meer landen, moet Europa meer geopolitiek bedrijven? Kan dat überhaupt als de 27 landen het niet altijd eens zijn?
The Sun kopte 'The Time has come'. De Verenigd Koninkrijk wordt weer een soevereine staat.
Maar wat zullen wij de Britten missen. De absurde humor van Monty Pyton, de onverschrokken Iron Lady, de typische Britse sporten rugby en cricket, Shakespeare, James Bond, de onsmakelijke fish and chips en de stiff upper lip van de Royals. 'I am fine' antwoorden als het echt klote met je gaat. Ook goodbye to Eddie en Patsy van Absolutely Fabulous.
Het Britse eiland heeft ons ook zoveel goede muziek gebracht. De Beatles, de punk van de sex pistols, Queen, Depeche Mode, David Bowie, Oasis en Rick Ashley niet te vergeten.
Hoe gaat het nu verder met de UK? Nobody knows. Het is afwachten of het voorspelde onheil werkelijkheid wordt. Wat we wel weten is dat de Britse klassenmaatschappij nog steeds prominent aanwezig is en het land hopeloos is verdeeld. Grote groepen Britten voelen zich in de steek gelaten door de elite. Speelt overigens in meer Europese landen. Aan PM Boris Johnson om ook hun vertrouwen te winnen en de eenheid te herstellen.
Het Britse eiland is eigenlijk vanaf het begin, in 1973, anti-EU geweest. Het is altijd een slecht huwelijk geweest. Aan een dood paard moet je niet trekken. Er volgen dit jaar lastige onderhandelingen. Zowel binnen het Verenigd Koninkrijk - Schotland - als met de EU. Maar hoe dan ook; 'Do not look back in anger' (Oasis, 1995).
Ab+