Max Verstappen is de nieuwe held van de natie. Het aanvallende, brutale, moedige karakter van Verstappen zit in ons DNA. Net als de VOC mentaliteit van Balkenende, onze eeuwige strijd tegen het water, de creativiteit van Rembrandt van Rijn en het totaalvoetbal van Oranje tijdens de WK voetbal in 1974.
Geluk moet je afdwingen, zeggen ze wel eens. Max Verstappen had in de allesbeslissende race om het wereldkampioenschap in de Formule 1 alle geluk van de wereld. In de zandbak van Qatar werd hij door een wonder de eerste Nederlandse wereldkampioen.
Met nog één rondje te rijden knalde coureur Lafiti - rijdt notabene met een Mercedes motor - tegen de vangrail. Op dat moment had Max een hopeloze achterstand van twaalf seconden op een ontketende Hamilton. De race werd vervolgens geneutraliseerd door gebruik van de Mercedes safety car. Ondanks de achterstand van twaalf seconden mocht Verstappen van de FIA wedstrijdleiding doodleuk direkt achter Hamilton plaatsnemen. Als bonus besloot de FIA, voor de leuk, de laatste ronde af te maken. Dit gebeurt in geen enkele andere mondiale sport. De wedstrijdleiding had de race kunnen afvlaggen maar wonder boven wonder besloten de stewards dit keer anders. Waarom? Joost mag het weten. Misschien op het moment suprême - in tegenstelling tot het hele seizoen - tot inzicht gekomen dat Max een zege is voor de Formule 1. Met zijn aanvallende onorthodoxe rijstijl heeft hij de Formule 1 weer op de kaart gezet. Racen zoals racen is bedoeld, met het mes tussen de tanden en op het randje van het toelaatbare.
Ab+
