Waar de klassementsrenners het lieten afweten in de eerste twee weken - angst voor loodzware derde week en hondenweer - maakten verschillende vluchters de Giro. Met name Ben Healy en Nico Denz kleurden de tweede week.
Ben Healy - al goed in het voorjaar - maakte het ook in de Giro meer dan waar. De jonge Ier koerst net als Pogi, van Aert en MVDP altijd met zijn hart en is wars van tactiek. In de eerste week pakte de aimabele Ier al een etappe na een solo van ruim 40 kilometer. In de 15e etappe - een mini-ronde van Lombardije - kwam de Education First-renner na McNulty als tweede in Bergamo Alto over de streep. Maar de George Best van het wielrennen kleurde de etappe. Net als de Ierse wereldvoetballer George Best is hij onberekenbaar en briljant. Gelukkig kan Healy van de drank afblijven. Met zijn onorthodoxe fietsstijl á la Mollema demarreerde hij uit een grote kopgroep op de laatste klim, de 10 kilometer lange Roncola Alta à 7,2%. De Amerikaan McNulty reed na de beklimming het gat dicht en ook de Italiaan Frigo kwam later terug tot het achterwiel van Healy. Tot mijn teleurstelling won McNulty de stervende zwanen-sprint voor Healy en Frigo. Healy toonde zich ook een echte liefhebber na de verloren sprint. In het interview na de koers sprak hij van een heerlijke koers en ik hoop dat ik de mensen vermaakt heb. 'Good fun' zei hij opgetogen. Kakelverse analiste Jip van den Bos op Eurosport sprak over Healy's liefde voor de koers.
Die andere opvallende vluchter van de eerste twee weken was de Duitse cultheld Nico Diez. Cultheld om zijn niet aflatende mentaliteit als meesterknecht bij Bora en zijn grote liefde voor Schlagermmuziek. Hij pakte in het Italiaanse hondenweer twee etappezeges. De tweede was voor de geschiedenisboeken. In de zeiknatte 14e etappe naar Cassano Magnago was het Nico Denz die de overwinning in extremis eruit sleepte. De Schlager-Duitser achterhaalde in de laatste 300 meter de kopgroep en ging erop en erover. De drie renners in zijn wiel dachten te profiteren, maar Denz was mentaal en fysiek de sterkste. Helene Fisher was tot diep in de nacht te horen.
Een ander hoogtepunt was de strijd tussen Cepeda en Pinot die beide in de kopgroep zaten in de 13e ingekorte etappe. Cepeda reed niet mee op het vlakke wat de irritatie opwekte van met name Pinot die hem regelmatig uitkafferde in het Frans. Cepeda at alle bordjes leeg van zijn medevluchters. De frustratie van Pinot werd groter omdat hij ook bergop de kleine Ecuadoriaan maar niet kon lossen. En waar twee honden om een been vochten pakte Rubio de overwinning. Gelukkig voor Pinot won 'salo' Cepeda niet.
Gezien de apathische instelling van de klassementsrenners in de eerste twee weken verwacht ik in de derde loodzware week vuurwerk. Die mannen moeten toch een keer gaan koersen. De parcours bedenkers zullen volgend jaar de zware etappes meer moeten spreiden ovet de drie weken.
Maar eerst uitrusten en de beentjes los gooien op maandag, dan de dood of de gladiolen in de dinsdag etappe (5200 hoogtemeters) naar Monte Bondone in de Italiaanse Dolomieten. Later deze week staan bergop aankomsten Val di Zoldo en Tre Cime di Lavaredo op de menukaart. Met als toetje een individuele tijdrit bergop, deels over een mega steil geitenpad naar Monte Lussari. Rome is nog ver...
Ab+
