Willy was weer jarig. Hieperpiep! De koning is nog altijd geen populaire jongen bij de bevolking, maar gelukkig poetst Maxima zijn imago een beetje op met de succesvolle Videoland serie, Maxima.
Terwijl de koningsfamilie in Emmen zich liet fêteren met onbenullige spelletjes was ik bezig met welke overbodige huisraad te lozen op de vrijmarkt. We hadden in huize Hoogland het hele jaar weer de mooiste rommel verzameld om op Koningsdag de Leidse bevolking blij te maken. De prullen dit jaar bestonden uit twee paar lederen oude honkbalhandschoenen, usual suspect de onverkoopbare 16-delige wereldencyclopedie van tante Annie, de Leiden puzzel - sorry Frank -, paarden prullaria van Job, een aantal prêt à porter kledingstukken, drie onzinnige spelletjes van maat Timo over van vorig jaar en een dozijn ‘80-’90s-CD’s. Topstuk dit jaar was een houten tramremise van Bigjigs. Ook een eyecather was het oude stokpaardje van Job, waar hij het paardrijd vak heeft geleerd. Job was inmiddels de vrijmarkt in Leiden ontgroeid en zat hoogst waarschijnlijk aangeschoten op een boot in Amsterdam.
Mijn Koningsdag-gevoel valt moeilijk uit te leggen. Maar het heeft iets te maken met vrijheid, burgerlijke ongehoorzaamheid en saamhorigheidsgevoel.
Al jaren heb ik een vaste illegale - anders aangewezen kutplek - koninklijke vrijmarktplek. Het stukje stoep voor Poke Perfect aan het begin van de Breestraat in Leiden. Met een heerlijke bank aan de pui is dit de ideale koningsdagplek. Echter bij verkenning voor Koningsdag was de plek ook genummerd. WTF! Wat nu? Gelukkig was daarnaast ook een stukje stoep vrij, maar…
Op Koningsdag zat het weer niet mee. Ook maakte ik me zorgen over mijn vaste plek. Toch sprong ik met oranje zonnebril na de buien monter met vier oranje tompoezen en de vrijmarktzooi op de fiets. Vriend Timo - ook Salvage Hunter - haakte dit jaar ook weer gezellig aan. Eenmaal op de Breestraat was de dame - Annet - op mijn plek zo lief om ‘haar’ plek te delen. Dat is ook Koningsdag.
Het zonnetje brak inmiddels zachtjes door. Binnen no-time had het stokpaardje een nieuw thuis gevonden. Eigenlijk wilde Maaike van 7 een echt paard, maar je moet ergens beginnen. Ook de houten tramremise was in trek. Na diverse zware onderhandelingen ging het topstuk weg voor de hoofdprijs van €7,50. Ook een schilderijtje à la van Gogh bracht een glimlach op het gezicht van een tiener. Net als het boekje ‘Meneer de Vos'. Ook is het niks leuker om kleuters blij te maken met een katten portemonnee, een paard knuffel of een rood-wit-blauw rokje. Maar bovenal is het een feestje om heel Leiden vanaf de bank in al zijn 'schoonheid' voorbij te zien schuiven. Een ANWB-stel waarvan de dame een Hema Tompouce T-shirt aan had en de man een Hema worst T-shirt, die overjarige hippie met een molentjes-tuinpak en een oranje kaas op zijn hoofd of de bonte meidengroep die wilde afrekenen met twee toilet tegoedbonnen van een benzinestation (?!) en uiteindelijk een biertje kwam brengen.
Zou het niet mooi zijn om wat meer dagen van het jaar met elkaar het Koningsdag-gevoel te delen?
Ab+
