Kon Vingegaard de oppermachtige Pogacar nog kraken? Het antwoord kwam in de tweede helft van de derde Tourweek.
De 19e etappe op vrijdag op 19 juli was eigenlijk de laatste kans voor Vingegaard en Visma. Al snel na de start werden twee luitenanten van Vingegaard, Kelderman en Jorgenson, meegestuurd in de kopgroep. Voor ritwinst of een groter plan? Het grote plan kon al halverwege col de La Bonette (22,9 kilometer à 6,9%, 2803 meter) de prullenbak in. De Deen had niet de benen om Pogi te slopen. Maar Pogi had, zoals de hele Tour, wonderbenen. Op de laatste col, Isola 2000, reed hij, zonder uit het zadel te komen, weg bij Vingegaard en Evenepoel. Waarom? Voorsprong op de concurrenten was al meer dan drie minuten. Omdat het kan. Daarnaast is Pogi een liefhebber en valt aan wanneer hij goesting heeft.
Lance Armstrong - ken je hem nog? - in podcast ‘The Move’ vond zijn demarrage een grote fout. Gun andere renners/ploegen ook eens een Tourzege. Jammer dat ze hun Amerikaanse bril niet kunnen afzetten. Als beste renner in de grootste wielerwedstrijd ter wereld wil je toch de Koninginnenrit winnen. Dat is topsport. Armstrong gunde Pantani de zege in 1998 op de Mont Ventoux. Pantani was allesbehalve blij met het kadootje.
Remco probeerde de Deen nog te lossen maar tevergeefs. Onderweg raapte Pogi één voor één de kopgroep renners op. Jorgenson van Visma dacht als laatste vluchter over te blijven om de etappe te winnen. Maar Pogi nam revanche op Visma die de Tour de laatste twee jaar had gewonnen. Twee kilometer onder de top had hij de Amerikaan van Visma te pakken. Solo en ogenschijnlijk fris kwam hij boven aan in Isola 2000. Fluitend kwam hij over de finish. Superlatieven schieten tekort om Pogacar te duiden. De Belgen vinden niet leuk wat ik nu ga zeggen. Pogacar is de beste wielrenner aller tijden. Vingegaard en Evenepoel kwamen totaal gesloopt 2 minuten later over de finish. Vingegaard viel even later huilend in de armen van zijn vrouw, wetend dat hij de Tour van 2024 niet zal winnen.
De etappe van zaterdag was een formaliteit. Pogi had geluisterd naar de critici en UAE zou de etappe weggeven aan één van de renners in de kopgroep. Arrogant ? Evenepoel dacht daar anders over. Hij hoopte Vingegaard te kraken voor de tweede plaats en zette zijn ploeg op kop. De voorsprong van de kopgroep met onder andere usual suspects Kelderman en Carapaz liep snel terug. Drie kilometer voor de finish op de slotklim, col de Couillole (15,7 à 7,1%), werd de kopgroep bijgehaald door Evenepoel en Vingegaard. In hun wiel, de hele dag, de Kannibaal 2.0. Pogacar had het naar zijn zin en kon zich onderweg een aantal waterspelletjes permitteren. Evenepoel werd nog gelost en vlak voor de finish moest de Deen ook passen. By accident won Pogi de etappe en Vingegaard stelde zijn 2e plaats veilig. De klimtijdrit van Monaco naar Nice op de laatste dag was alleen spannend voor de dagzege. De top 3 lag immers al vast gezien de tijdsverschillen in het GC. Eén keer raden wie de puntjes op de i zette?
Hoe Pogi de komende jaren te verslaan? Tune in op 3 augustus tijdens de wegrace tijdens de Olympische Spelen in Parijs #MVDP.
