De weersvoorspelling was onheilspellend zaterdag 21 december. Typisch weer als je nog in het zwarte gat zit. Toch liet ik mij niet kennen. Het Beachrace seizoen is kort dus geen excuses. Ik wilde de strandrace Fun-klasse ook rijden om mijn hoofd leeg te maken.
Leeg, omdat de twee opa's in de lappenmand zitten. Voor hen is het de laatste tijd allerminst fun. Opa Bram dwaalt in de nacht door het verzorghuis waar hij iedereen de stuipen op het lijf jaagt. Overigens is hij meestal vrolijk dement. Maar vrijdag liet hij ons schrikken door onbeweeglijk in zijn bed te liggen. Hoewel zwakjes, bleek het die avond gelukkig loos alarm. Hij vond het wel leuk dat de hele familie - eindelijk - rondom zijn bed compleet was. Waarom, wist ie niet. Opa Daan sukkelt al maanden met een ‘wondje’ onder zijn voet. Hierdoor zit Daan noodgedwongen al enige tijd in een zorgpension. Op de dag van de crematie van zijn beste vriend Qruun - RIP - hoorde hij dat zijn teen eraf moet. En dat op zijn 91ste! Fingers crossed.
Na een box van Thijzzzzzzz vertrok ik achterin de Fun-klasse vanaf het strand in Katwijk. Donkere wolken pakten zich samen boven Katwijk. Ik dacht dat ik redelijk in conditie was, maar niets was minder waar. Mijn Strava Wrapped 2024 had me voorgelogen. Al snel na de start moest ik de grote groep met mede-Wielertochten.nl redacteur Frank en mechanieker Michel laten gaan. Gelukkig herpakte ik me en kon me nestelen in een klein groepje - losers - daarachter. Het stuk Katwijk - Wassenaar wind tegen was killing en tegelijkertijd heroïsch. De wind trok nog verder aan en het ging harder regenen. Eigenlijk was de ‘wedstrijd’ twee ronden, maar na één rondje vond ik het welletjes. De fun kon ik er niet meer van inzien bij windkracht 10 en striemende regen. Ik zocht de warme strandtent op voor een kop erwtensoep.
De fun was er wel bij Mathieu van der Poel die zijn eerste cross reed van dit seizoen op zondag 22 december. ‘Hoe lang zou de rest bij kunnen blijven?’ was de vraag vooraf. Mathieu luidt overigens officieel ieder jaar het einde van het zwarte gat in met zijn eerste cross.
Het antwoord liet niet lang op zich wachten in Zonhoven, wat sidderde van opwinding. Hij reed, zoals verwacht, vanaf het allereerste begin iedereen de vernieling in. Binnen no time schoof hij met twee vingers in de neus van startplek 12 naar de koppositie. Het was haast zielig hoe MVDP koploper Toon Aerts bij de eerste passage van de Kuil - iconische steile zand afdaling - voorbij vloog. De power, de lef, de bravoure, de souplesse, ongeëvenaard. Na anderhalve minuut werden alle cross-stervelingen gedeclasseerd door de koning van de cross. En dan te bedenken dat MVDP pas twee keer (!) op de crossfiets heeft gezeten en meer op endurance had getraind. Dat belooft veel voor dit seizoen, Pogi!
Ab+
